น้ำมันพราย

น้ำมันพราย

                ตาลุงไม้ขีดไฟมาเล่าให้ฟังถึงสมัยยังหนุ่มๆ ตอนที่เรียนวิชาทำน้ำมันพรายจากอาจารย์ แกว่าอาจารย์จะรออยู่หน้าวัด มีถ้วยตะไลแตกๆมาให้อันนึง กับเทียนเล่มนึง จุดเดินเข้าไปป่าช้า ต้องไปที่หน้าหลุมศพที่ฝังผีตายท้องกลม ถ้าตายวันเสาร์จะเฮี้ยนมาก ไปถึงหน้าหลุมศพก็ว่าคาถาบทแรก ดินหน้าหลุมศพจะแหวกออกจากกัน ฝาโลงจะดีดออก แล้วผีในโลงจะลุกขึ้นยืนตรงหน้า แล้วตัวจะยืดสูงขึ้น สูงขึ้น จนสูงเท่าต้นตาล

ตอนนี้ก็ว่าคาถาอีกบทนึง ให้ศพย่อตัวลงมาเท่าร่างเดิม จากนั้นศพจะยกแขนมาคล้องคอเราเอาไว้ ไอ้เราก็สงสัยว่า แล้วตราสังข์ล่ะ? แกว่าตราสังข์ห้ามไปตัดเข้าเลยนะ ตัดเข้าซวยทันที ไอ้เราก็สงสัยว่าซวยยังไง...แกว่า มันก็จะฆ่าเราเอาได้น่ะสิ ตอนลงตราสังข์เขาก็มีคาถากำกับเอาไว้ แล้วจะไปตัดออกได้ยังไง ... อ้าว แล้วคล้องคอลุงได้ไง มันก็ต้องชิดกันมากน่ะสิ....

เออ...ก็ต้องชิดน่ะสิ

แล้วไม่เหม็นเหรอ?

ศพยังไม่ทันขึ้นอืดหรอก พึ่งจะเขียวๆ ยังไม่เหม็นเท่าไร

เอ้า..ต่อๆๆๆๆ....

ตอนนั้นก็เริ่มลนที่คาง ไฟโดนเนื้อมันก็จะเหม็นไหม้ ดังฉี่ๆๆๆ  พอได้น้ำมันหยดลงมาสักไม่ถึงช้อนชาเท่านั้นก็พอแล้ว ไม่ใช่เอามากันเป็นถ้วยๆเหมือนในหนังหรอก  พอได้มาแล้วก็ว่าคาถาอีกบทให้ศพยกแขนออกจากคอเรา แล้วก็ล้มลงไปในโลง ฝาโลงปิดเสร็จ ดินก็จะกลับมากลบที่หลุมศพเหมือนเดิม ต่อจากนี้แหละที่สำคัญ อีตอนถอยกลับนี่แหละ

ค่อยๆถอยออกมา ปากก็ว่าคาถาไปด้วย ตอนนี้เทียนห้ามดับ ถ้าดับมันลุกขึ้นมาเอาเราตาย พอกลับหลังหันเดินไปหาอาจารย์ที่รออยู่หน้าวัด มันจะมีเสียงเรียก เสียงทัก เสียงร้องอะไรยังไง ห้ามหันไปมองเด็ดขาด หันไปเมื่อไร เสร็จมันทันที แกว่ารู้ทั้งรู้มันก็ยังเคยมีคนพลาด เพราะได้ยินเสียงแม่มันร้องให้ช่วย พอได้ยินว่าแม่ร้องให้ช่วยเท่านั้นก็หันกลับไปทันที ก็โดนมันฆ่าตายตรงนั้น

แล้วลุงเจอเสียงพวกนี้ไหม?

เจอสิ เสียงผู้หญิงร้องเรียกให้ช่วยบ้าง ร้องไห้โหยหวนบ้าง เราก็แข็งใจเดินไป มือก็ป้องเทียนไปด้วย จนไปถึงหน้าวัด เจออาจารย์ ก็ว่าคาถาดับเทียน ก็เป็นอันเสร็จพิธี แต่ว่าน้ำมันพรายจริงๆเขายังต้องเอาไปทำอีก เอาตรงนี้เป็นหัวเชื้อ ก็จะผสมน้ำมันบัว น้ำมันงา น้ำมันจันทน์ จะ 10 ปี๊บ 20 ปี๊บก็ได้หมด ตอนผสมลงไปก็ว่าคาถากำกับ แล้วก็ต้องเปลี่ยนชื่อเรียกด้วย สมมติว่าผีเชื่อ ดวงเดือน เราก็เปลี่ยนชื่อใหม่ เป็น จันทร์แรม หรือชื่ออะไรก็ได้ แต่อย่าให้ซ้ำกับชื่อเดิมของคนตาย