พญานาค ตอนที่ 1

พญานาค ตอนที่ 1

                นิทานขี้โม้ ก็มาถึงเรื่องเล่าพญานาคก่อนก็แล้วกัน ชั่งใจว่าจะโม้เรื่องอาณาจักรแอตแลนติสก่อนดีไหม เพราะมีทั้งพลังงานรูปแบบใหม่ อยู่ด้วย ก็เอาไว้ก่อนแล้วกัน เนื่องจากทุกวันนี้หลายคนเริ่มสนใจพญานาค มีการฟ้อนรำขับร้องบวงสรวงพญานาคกันด้วย รวมถึงมีการเล่าเรื่องวงศ์ตระกูลต่างๆของพญานาคกันอย่างกว้างขวาง ก็ลองมาฟังนิทานขี้โม้เรื่องพญานาค ที่ไม่เหมือนฉบับไหนสักเท่าไร

                สมัยหนุ่มๆ ฝึกสมาธิไป ไม่ได้คิดว่าจะไปเมืองบาดาล ก็เคยได้ยินเรื่องเล่ามานานแล้วว่ามีเมืองบาดาล แต่ก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไร มีลูกเณรมาเล่าเรื่องพญานาคที่หนองหานให้ฟังว่ามีคนล่องเรือแล้วหายไปหลายราย มีคนเดินๆไปน้ำสูงแค่เอว จู่ๆก็หายไป มีคนเห็นพญานาคหลายรายด้วยกัน ฟังแล้วก็เหรอๆ ไม่ได้ว่าอะไร กลางคืนไหว้พระเสร็จ ขอบารมีครูบาอาจารย์ นั่งสมาธิไปตามปกติ จู่ๆก็ไปยืนอยู่ที่ถ้ำแห่งหนึ่ง เหมือนเป็นโพรงมากกว่า แต่ว่ากว้างและสูง อากาศก็มีให้หายใจ แบบชื้นๆเย็นๆ มองไปรอบๆก็มืดๆ สลัวๆแค่พอมองเห็น แหงนหน้าไปดู ก็เห็นเป็นน้ำอยู่ด้านบน ยังเห็นแสงลอดมาได้ เห็นพยับน้ำหรือไงเนี่ย มันเป็นคลื่นผิวน้ำกระทบแสงแดดแบบนั้นแหละนะ มองมาที่พื้นก็เป็นพื้นหิน เปียกๆ มีแอ่งน้ำ เล็กๆอยู่บ้าง ตรงนี้ก็เข้าใจเอาเองว่าจะเป็นทางเข้าเมืองบาดาลของพญานาค ก็เดินตรงไปเรื่อยๆ มันมีทางให้เดินอยู่ทางเดียวก็เดินๆมันไป

                เดินไปจนถึงทางออก เป็นโถงใหญ่ สว่างจ้า มองเข้าไปจะเห็นผู้หญิงผู้ชาย นั่งแยกกัน ผู้หญิงนั่งฝั่งซ้ายมือของเรา ผู้ชายจะนั่งฝั่งขวา นั่งพนมมือเรียบร้อย สงบเสงี่ยม แต่งกายสวยงามมาก มีเครื่องประดับทั้งอัญมณีต่างๆแว๊บๆวาวๆ ตัวเรือนเป็นทองคำ นุ่งหุ่มสไบ ใส่เป็นผ้าถุง หรือผ้าซิ่น เรียกไม่ถูกเหมือนกัน เพราะไม่ได้ชำนาญเรื่องเสื้อผ้าและการแต่งกาย ผู้ชายก็ใส่เสื้อผ้ารัดกุม มีมวยผมรัดด้วยเกล้าทองคำก็มี ผิวพรรณขาวผ่อง สวยงามทั้งหญิงทั้งชาย มองไปเบื้องหน้า เห็นเป็นพระพุทธรูปใหญ่ หน้าตัก 4 ศอก ทำจากทองคำ ปางมารวิชัย สวยงามมาก ทุกคนนั่งกันเงียบ ต่างคนต่างพนมมือ หน้าสุดมี ท่านผู้เฒ่า ผมขาวดอกเลา นั่งสมาธิ ไม่ใส่เสื้อ แต่มีทับทรวงทองคำ นุ่งผ้านุ่งเหมือนกางเกงสามส่วน เหมือนจะเป็นท่านมุจลินทร์ นาคราชที่ไปกันฝนให้กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อครั้งพุทธกาล


                เดินเข้าไปเงียบๆ ตัวลีบๆ ไม่มีใครสนใจ เข้าไปแล้วก็กราบพระพุทธรูป แล้วก็นั่งนิ่งๆเงียบๆอยู่ ไม่ห่างจากท่านผู้เฒ่า มองไปด้านหลังขององค์พระพุทธรูป ก็เป็นผนังถ้ำ ดำๆ ไม่มีอะไร เป็นหินงอกหินย้อย ธรรมดาๆ ไปนั่งเฉยๆแบบนั้น ไม่มีใครคุยด้วย จะถามใครก็เห็นแต่ละคนนั่งพนมมือกันเงียบ ไม่กล้าถาม นั่งอยู่สักพัก ก็กราบลา กลับออกมา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ออกจากสมาธิก็ไม่มีอะไร ไม่มีข้อมูลใดๆ เพราะไม่มีใครคุยด้วย เลยไม่รู้เรื่องกัน

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ศาสตราวุธในโลกวิญญาณ

กรรมมันหนีไม่ได้หรอก

บทนำ นิทานขี้โม้