ปู่เจ้าสมิงพราย ตอนที่1


ปู่เจ้าสมิงพราย ตอนที่1


               ใช่แล้วครับจากพระประแดงไปสมุทรปราการนั่นเองครับ ตอนเด็กๆมีความรู้สึกว่าไกลมาก ตอนแก่แล้วก็ยังรู้สึกว่าไกล แต่ว่าไม่มีเกี่ยวอะไรกับนิทานขี้โม้ในตอนนี้เลยครับ

               หญิงสาวคนนึงที่เติบโตมาในแวดวงของไอ้เสือ ซึ่งก็ไม่ใช่เสือจริงๆแต่อย่างใดอีกนั่นแหละครับ มีตารับออเดอร์สั่งฆ่าคน มีมือปืนในสังกัดนับสิบคน ตาเป็นคนมีวิชาอาคม ตื่นเช้ามาก็ท่องคาถาล้างหน้า บ้วนปาก ก้าวออกจากบ้าน พวกนี้ก็เหนียวจริง ยิงฟันไม่เข้า แต่ว่าไม่มีใครอยู่เหนือกฎแห่งกรรมไปได้ เมื่อถึงเวลา ก้าวลงจากบ้าน บันไดแค่3ขั้น ตกบันไดคอหักตาย ลูกสาวก็มารับช่วงต่อจากพ่อ ซึ่งก็คือแม่ของหญิงสาวผู้นี้นี่เอง เด็กผู้หญิงที่โตมากับการใช้มีดใช้ปืน เตะต่อยกับผู้ชาย 1 ต่อ 3 ได้ เมื่อโตมาก็แต่งงานมีลูกตั้งแต่ยังวัยรุ่น แม่โกรธมาก กระทืบซะกระอักเลือด ฝ่ายแฟนก็รักก็หวง จึงไปหาหมอผีมาทำเสน่ห์เรียกผู้หญิงกลับไป เมื่อผู้หญิงคนนี้กลับไปแล้วฝ่ายแม่ก็ไปให้หมอผีทำเสน่ห์เรียกตัวกลับมาอีก แฟนก็ไปให้หมอผีทำเสน่ห์ยาแฝด จนกลับไปอยู่ด้วย แม่ก็เรียกมาเอาน้ำอัดลมที่ใส่คุณไสยเอาไว้ให้กิน ผลที่สุดก็เลยเบลอๆบ้าๆบอๆ จนเมื่อผลกรรมมาถึง พ่อแม่ก็ติดคุกเพราะคดียาเสพติด ตัวเองต้องเลี้ยงน้องดูแลครอบครัว เช้ามืดไปซื้อของมาขายที่หน้าบ้าน ให้น้องชาย น้องสะใภ้ช่วยกันขาย กลางวันตัวเองก็ไปขายประกันชีวิต กลางคืนไปเป็นเด็กเชียร์เบียร์ นอนวันละ2-3 ชม. ผมบังเอิญไปเจอตัวเข้าระหว่างที่กำลังติดต่องานอยู่ ต่อมาก็รับมาเป็นพนักงานฝ่ายขาย

               ปัญหาของเธอคนนี้คือ ไปนอนค้างต่างจังหวัดคนเดียวตามโรงแรมไม่ค่อยได้ ขับรถกลางคืนก็มีปัญหา ยิ่งวันโกนก็จะเยอะมาก เธอเล่าว่าขับรถไปก็เห็นผีกวักมือเรียก สี่แยกไหนมีคนตายเยอะๆก็จะเห็น บางทีจอดติดไฟแดงอยู่ก็จะเดินเข้ามาคว้าแขน แล้วเธอก็เปิดแขนให้ดู เป็นรอยนิ้วมือแดงๆเป็นจ้ำๆให้เห็น กลางคืนเวลานอนที่ไหนก็ตาม ถ้ามีกระจกเงา เวลามองเข้าไปจะไม่เห็นตัวเอง แต่จะเห็นเป็นผี บางทีก็เลือดท่วมมาเลย บางทีก็แก่ๆแสยะยิ้ม กลางคืนนอนแทบไม่ได้เลย และเป็นเหตุผลที่เธอนอนวันละ 2-3 ชม. เพราะนอนหลับไปสักพักก็จะมีผีมายืนอยู่ข้างๆเตียง เอามือมาจับบ้าง มาเขย่าตัวบ้าง ต้องบอกว่าเดี๋ยวเช้าจะไปทำบุญให้ ขอนอนก่อน ผีก็จะไป บางทีผีก็จะมาจับตัวเอาไว้ ทำให้ขยับตัวไม่ได้ เหมือนผีอำ บางทีก็รู้สึกตัว แต่ว่าง่วงมาก ก็จะด่าผีไปต่างๆนานา ผีรำคาญก็หนีไปก็มี ดูที่คอเธอก็แขวนรูปเสด็จพ่อร.๕ ถามดูก็ได้ความว่าเห็นวางขายอยู่ข้างถนน ดูสวยดีก็เลยซื้อมาห้อยคอ....

               หลังจากให้พระแขวนคอเรียบร้อยแล้ว ก็ยังคงเห็นผีเหมือนเดิม แต่เรื่องจะมาจับกระชากลากตัวไปโน่นมานี่ก็ไม่ค่อยมี เวลาเดินทางไปไหนมาไหนพร้อมๆกันกับผม เธอก็จะบอกว่ารู้สึกปลอดภัยดี ผีไม่กล้าเข้าใกล้ สงสัยผีจะกลัวพี่หรือเปล่า ตัวเธอเองแต่ก่อนไม่ใช่คนกลัวผี และไม่เชื่อว่าผีมีจริง แล้วก็ท้าทายด้วยว่าใครแน่จริงทำให้กูเห็นผีให้ได้สิวะ แม่ชอบพาไปตามตำหนักทรงเจ้าเข้าผี ตอนยกพานครูก็มีเงินกับบุหรี่ดอกไม้ธูปเทียน ร่างทรงทำนายทายทักผิดๆถูกๆ เธอก็ด่าคนทรงแล้วก็หยิบเงินกับบุหรี่ในพานกลับบ้าน บอกว่าไอ้พวกหลอกลวง อย่าหวังว่าจะหลอกแดกเงินกูได้เลย (แต่จริงๆแล้วเป็นเงินที่แม่ใส่พานครู บุหรี่ก็แม่ซื้อชัดๆ) บุหรี่ก็เอาไปสูบเอง เงินก็ไปซื้อเครื่องดื่ม สบายใจมาก ใช้ชีวิตแบบไม่สน ไม่แคร์อะไร

               ช่วงที่ถูกแม่กับแฟน ทำคุณไสย์ใส่กันจนเบลอ มีอยู่วันหนึ่ง จู่ๆก็ลุกขึ้นมานั่งรถประจำทางไปลงที่ไหนก็ไม่รู้ ลงรถแล้วก็เดินไปในบ้านไม้ใต้ถุนสูง มีคนอยู่กันหลายคน ไปถึงก็นั่งอยู่เฉยๆ ตาลุงแก่ๆที่เป็นเหมือนร่างทรงก็กวักมือเรียกให้เข้าไปหา พอไปถึงแกก็บอกว่า มึงอยากเห็นผีเหรอวะ มึงไม่เชื่อว่าผีมีอยู่จริงใช่ไหม เดี๋ยวกูจะทำให้มึงเห็นผีได้ ยื่นหน้าเข้ามา ว่าแล้วตาลุงร่างทรงคนนี้ก็บอกให้หลับตาแล้วเอาใบไม้มาปิดที่ตาสองข้าง มือสองข้างของตาลุงก็ปาดใบไม้ออกจากกัน แล้วบอกให้ลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เธอเห็นคือเสือโคร่งตัวใหญ่มาก นั่งอยู่ตรงหน้าจ้องมาที่เธอ ทำเอาตกใจถอยหลังกรูดๆแหกปากร้องอุทานด้วยความตกใจ ตาลุงแกก็หัวเราะแล้วบอกว่า เอ็งเห็นแล้วใช่ไหม ข้าสมิงไพร พอรู้ได้สติหายตกใจเธอก็รีบออกจากที่นั่นมาแล้วขึ้นรถประจำทางกลับมาบ้านอย่างงงๆว่าไปได้ยังไง รู้ได้ไงว่าต้องไปที่นั่น แล้วที่นั่นมันที่ไหนก็ไม่รู้ ให้กลับไปอีกทีก็กลับไปไม่ถูก แต่นั้นมาเธอก็เริ่มเห็นผี แรกๆก็ไม่รู้ว่าที่เห็นนั่นเป็นผี เพราะรูปร่างหน้าตาก็เหมือนคนทั่วไป กลางวันแสกๆ

               วิชาแบบนี้ก็น่าสนุกดีนะครับ เหมาะกับจะไปใช้กับพวกที่ไม่เชื่อว่าผีมีจริง อยากเห็นผี ล่าท้าผี คนอวดผี ต่างๆนานา ร่ำลือกันว่า วิชาเปิดตาให้เห็นผีได้นั้น เป็นวิชาของปู่เจ้าสมิงพราย หรือปู่เจ้าสมิงไพร อีกรูปลักษณ์นึงคือเป็นรูปฤษี นุ่งชุดเสือโคร่ง บ้างครั้งก็หัวเป็นคน บางครั้งก็หัวเป็นเสือ เคยมีชีวิตอยู่เมื่อครั้งก่อนพุทธกาล เคยผ่านไปพบประสบเจอกันในสมาธิอยู่ครั้งสองครั้ง เจอกันยังไม่ทันจะถามอะไร ก็ได้รับคำตอบว่า ข้าฯไม่สอน 555... จบข่าว ไม่สอนก็ไม่ว่าอะไร แต่อยากรู้ว่าจะปิดตานี้ลงได้ยังไง เพราะว่าไอ้คนที่ท้าเห็นผี ตอนนี้มันเห็นผีจนจะเป็นบ้าไปแล้ว ไม่อยากจะเห็นผีแล้ว นอนหลับก็ผวา ไปไหนมาไหนตอนกลางคืนก็หวาดกลัว ส่องกระจกก็ไม่กล้าส่อง คำตอบที่ได้รับจากปู่เจ้าสมิงพรายคือ พวกมันทำกันไม่ได้หรอก ข้าก็ไม่ปิดให้ แต่เอ็งก็รู้วิธีปิดอยู่แล้วนี่หว่า จะมาถามข้าทำไม?

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ศาสตราวุธในโลกวิญญาณ

กรรมมันหนีไม่ได้หรอก

บทนำ นิทานขี้โม้