อยากฆ่าตัวตาย

 

อยากฆ่าตัวตาย

บันทึก 16/9/2563

ช่วงเวลาหลายปีมานี้คนคิดฆ่าตัวตายเพิ่มมากขึ้น มาจนถึงวัยรุ่นฆ่าตัวตายเยอะขึ้น สาเหตุการฆ่าตัวตายดูช่างไม่สมเหตุสมผลมากยิ่งขึ้น ไม่ให้เล่นเกมส์ก็ฆ่าตัวตาย ไม่ให้ใช้โทรศัพท์ก็ฆ่าตัวตาย อยู่ดีๆไม่รู้ทำไมก็นึกอยากผูกคอตายขึ้นมาเฉยๆซะงั้น ความเครียด มันใช่เหรอ? เรื่องแค่นี้ไม่น่าจะเรียกว่าเครียดเลยด้วยซ้ำ ทำไมเรื่องเล็กๆน้อยๆ หรือบางครั้งก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรก็ยังคิดฆ่าตัวตาย

วันนี้นั่งมองออกไปที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่คิดอยากจะฆ่าตัวตายโดยไม่มีสาเหตุ เพียงรู้สึกว่าอยากจะผูกคอตาย มองดูไปก็เห็นผียายแก่ จะว่าไปแล้วน่าจะเรียกว่าซากศพแห้งๆมากกว่า เหมือนผีแห้งตายซากมานาน ผมหงอกขาวยาวมาถึงบ่า แก้มตอบแห้ง ตาลึกโบ๋วเป็นเบ้าตา เสื้อผ้าก็เปื่อยยุ่ยหมดแล้ว นอนทับสิงร่างเด็กหญิงเอาไว้ ไม่ทันจะถามก็รู้ขึ้นมาว่า ยายผีตายซากนี้ต้องการจะมาเอาชีวิต ให้คิดฆ่าตัวตายให้ได้ ถามไปว่าฆ่าตัวตายแล้ว ยายได้อะไรขึ้นมา ตัวตายตัวแทนหรือ ก็ไม่ใช่ แกแค่ต้องการให้คนตายเยอะๆเท่านั้น บาปกรรมหรือ แกก็ไม่รู้จัก ไม่สนใจ จะหาเหตุผลอะไรใดๆจากยายผีตายซากนี่ก็ไม่มี นี่ก็นับเป็นเรื่องชวนประหลาดใจพอสมควร จะว่าเจ้ากรรมนายเวรมาล้างแค้นหรือ ก็ไม่ใช่ ไปเจอยายผีตายซากนี่ที่ไหน? ก็รู้มาว่า เดินทางดึกๆ ผ่านทางไป เจอยายผีตายซากนี่จู่ๆก็เข้ามาสิงร่าง มาสิงนี่ก็ไม่มีเหตุปัจจัยอะไร แค่อยากจะมาสิง แล้วอยากจะมาชวนให้ไปตาย

          “ยุคนี้ผีครองเมือง” นี่มันยุคของผี ผีมีกำลังมาก มีฤทธิ์มาก พระท่านก็ต้องเฉย เทพท่านก็ต้องวางเฉย ก็มาดูว่าเกือบยี่สิบปีมานี้ พระอริยสงฆ์ที่ล่วงลับไปแล้ว เคยปกป้องคุ้มครองพุทธศาสนิกชนมายาวนาน แผ่นดินธรรมแผ่นดินทองนี้ ท่านหายไปไหนกันหมด ไปกราบเรียนของเมตตาโปรดสงเคราะห์ โดยมากท่านจะนิ่งเฉยเสีย เทพยาดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคยทรงอิทธิฤทธิ์คอยปกป้องคุ้มครอง ขับไล่เหล่าภูตผีปีศาจทั้งหลาย ทำไมท่านถอยห่างไปแทบหมด แขวนพระหลวงปู่ทวด ผีก็ยังมาสิง มาเกาะได้ ผีเล็กผีน้อยออกมาแผลงฤทธิ์กันได้หมด ผู้คนก็พากันเคารพกราบไหว้บูชาผีกันเป็นจำนวนมาก พากันทิ้งศีล ทิ้งธรรม มุ่งไปหาความโลภ ความหลง การโกหกหลอกลวง เพียงเพื่อสนองตอบตัณหาของตัวเองเท่านั้น กราบไหว้ผีไอ้ไข่ ผีแปะโรงสี ผีตะเคียน สารพัดผีจะกราบไหว้บูชา มาเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจกัน

          ไล่ผี จะใช้อะไรไล่ผียายแก่ตายซาก ก็ต้องอาศัยกำลังกรรมฐานในหมวดอภิญญา แม้จะเป็นอภิญญาเล็กก็ตาม ถึงเวลามันจะต้องใช้ก็ต้องใช้ เวลาจะใช้กำลังอภิญญา อย่างไรเสียก็ต้องทำตามธรรมเนียมปฏิบัติกันมา คืออารธนาคุณพระรัตนตรัยและขอบารมีครูบาอาจารย์ท่านสงเคราะห์ก่อน ศิษย์มีครูก็เหมือนงูมีพิษ ศิษย์ที่เคารพรักครูบาอาจารย์อย่างไร ครูบาอาจารย์ก็รักและเมตตาศิษย์ฉันนั้น ทำดังนี้แล้วเวลาจะใช้วิชาอะไรก็มีกำลัง มีความคล่องตัวและให้ผลได้เกินความคาดหมายเสมอ วิชาความรู้ใดๆแม้ไม่เคยรู้ ไม่เคยคิดมาก่อนก็จะพร่างพรูออกมาทะลักทะลายอย่างไม่น่าเชื่อว่าเรานี่จะทำได้ ก็ด้วยอาศัยบุญบารมีของพระรัตนตรัยและครูบาอาจารย์ท่านเมตตาสงเคราะห์ ยายผีแก่ตนนี้เมื่อกระชากออกมา แกเพียงแค่ลุกขึ้นนั่งเหยีดขา ไม่ยอมออกจากร่างของเด็กหญิง ไม่สน ไม่เกรงกลัวอะไรใดๆ จนใจต้องใช้อาวุธประจำตัวในโลกวิญญาณ เป็นแส้สีขาว ฟาด รัด แล้วกระชากออกมา แส้ก็แทงทะลุอกยายแก่ ปักตรึงกับพื้นเอาไว้ หนามที่ซ่อนอยู่ก็แผ่ออกมาจากแส่โดยรอบ เหมือนเป็นกงจักร แล้วปั่นหมุนฉีกร่างยายแก่ตายซากให้กระจุยกระจาย แต่ไม่ให้ร่างกายสลายแตกดับ เปลวเพลิงก็แผ่ออกมาที่กงจักรแผดเผาร่างยายแก่ผีตายซาก ถึงเวลานี้ยายแก่ไม่นิ่งเฉยแล้ว อ้าปากร้องสุดเสียง ศาสตราวุธนี้จะปักตรึงเอาไว้ กงจักรเปลวไฟจะหมุนวนแผดเผาเหมือนตกนรกอเวจี แต่ไม่ทำให้ผียายแก่ตายซากแตกดับไป จนกว่าผียายแก่จะรู้สึกสำนึกผิด ศาสตราวุธนี้จึงจะหายไป

ที่ไม่ให้ผีตายซากนี้แตกดับตกตายไปก็เพราะว่าทันทีที่ตายลงไป ก็จะกลับมาเกิดใหม่เป็นผียายแก่ตายซากเหมือนเดิม ไม่มีประโยชน์ ใช้ไฟเผาร่าง แม้ทรมานร้อนมาก พอร่างกายแตกดับก็กลับมาใหม่ในร่างเดิมได้อีก จะให้ลงนรก ก็ยังไม่ถึงเวลา เราก็ย้ายนรกมาไว้ที่นี่แทนก็แล้วกัน

สอดส่ายเหลียวมองไปยังเด็กนักเรียน นักศึกษา หลายๆคนที่คิดฆ่าตัวตาย ก็พบว่ามีผีบ้าสิงอยู่อย่างน้อย1ตัว มองไปทางคนไทยทั้งหลาย ก็เห็นผีบ้าสิงใจสิงกายอยู่เป็นจำนวนมาก ที่ว่ามากนี่คือมีคนที่ถูกสิงมากมายจนกลายเป็นว่าแทบไม่เห็นคนที่ไม่ถูกสิง บางคนถูกสิงเพียงชั่วครั้งชั่วคราว บางคนถูกสิงถาวร บางคนถูกผีหลายตนสิง ผีบางตนก็ไม่ได้ต้องการให้ร่างที่สิงตาย เพราะตายแล้วไม่รู้จะไปหาร่างไหนสิง แต่ผีบางตนก็สิงเพื่อต้องการให้เจ้าของร่างฆ่าตัวตายให้ได้ ทำให้จิตหมองเศร้า หดหู่ ท้อแท้ ไม่มีกำลังใจ ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป คนรอบตัวก็พาไปหาหมอจิตเวช ไปรับยากล่อมประสาทมากิน มองไปดูที่หมอจิตเวช ก็มีผีบ้าสิงสู่อยู่ด้วยอีกเช่นกัน ยิ่งมองไปยิ่งรู้สึกว่า ท่าจะบ้ากันไปใหญ่แล้วนะ

แล้วเรื่องนี้มันจะจบลงได้ยังไง จะจบลงเมื่อไหร่? มองดูไปในอนาคตแล้ว คงต้องรอผู้มีบุญญาธิการ มีกรรมฐานขั้นสูง มาแก้ไขให้ ซึ่งท่านผู้นี้มีตัวตนอยู่แล้ว แต่ยังไม่ได้ลงมือแก้ไข เป็นพระภิกษุในป่าลึกพร้อมลูกศิษย์จำนวนหนึ่ง แล้วเมื่อไหร่จึงจะได้รับการแก้ไข เรื่องนี้เมื่อพิจารณาดูแล้ว ก็เห็นว่าเป็นยุคสมัยของมัน เมื่อยังไม่ถึงเวลา ให้ท่านผู้ใดเก่งกาจเพียงไหนก็ไม่สามารถจะมาช่วยแก้ไขได้ ยุคนี้เป็นกลียุคมานานแล้ว แต่ช่วงเวลาสิบสองปีมานี้เข้าสู่ยุคตกต่ำของกลียุคจริงๆ และจะคงอยู่เช่นนี้ไปอีกหลายปี จนกว่าจะเกิดการเข่นฆ่าล้มตายเป็นจำนวนมาก การล้มหายตายจากเป็นจำนวนมากนี้หมดสิ้นยุติลงเมื่อไหร่ ท่านผู้ทรงคุณธรรมจึงจะออกมาปัดกวาด ขจัดปัดเป่าภัยในส่วนที่เหลือต่อจากนั้นได้  ถามว่าทำไม? ทำไมไม่รีบออกมาเสียแต่เวลานี้ ทำไมต้องรอให้ผู้คนจำนวนมากล้มตายเสียก่อน คำตอบสั้นๆ คือ เป็นกฎของกรรม ฟังดูแล้วอาจชวนโมโห แต่มันก็เป็นกฎของธรรมชาติ มีขึ้นก็มีลง มีเกิดก็ต้องมีตาย มีดีก็ต้องมีชั่ว มีร้ายก็ต้องมีดี มันสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปอย่างนั้น ไม่อยากตายก็อย่าเกิด ไม่อยากทุกข์ก็อย่าไปยึด

ในวิกฤติที่ย่ำแย่ ผู้คนคิดฆ่าตัวตาย ผีร้ายอาละวาดสิงสู่ผู้คน ไม่เพียงแต่เมืองไทย แต่ยังกระจายไปยังประเทศอื่นๆอีกด้วยนั้น สิ่งหนึ่งที่จะช่วยให้ตัวเราและคนรอบข้างรอดพ้นได้ มีเพียงการสวดมนต์ เจริญสติ จะเป็นอนุสติ หรือมหาสติ ก็ได้ทั้งนั้น มีการบริกรรมภาวนา จะพุทโธ สัมมาอะระหัง พุทธังสรณังคัจฉามิ ฯลฯ ได้หมดทุกอย่าง ทำบ่อยๆ ทำให้มาก ทำให้ชำนิชำนาญ ผีบ้าทั้งหลายจะไม่อยากเข้าใกล้ แล้วก็ต้องพิจารณาความตายอยู่เป็นปกติ เห็นว่าคนเราทั้งหลายเกิดมาแล้วต้องตาย บาปมีจริง บุญมีจริง ตายแล้วไม่สูญ ทรัพย์ทั้งหลายเอาไปไม่ได้ มีแต่บุญกับบาปเท่านั้นที่ตามติดตัวเราไป ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็จะงดทำบาป เร่งทำบุญ เจริญสติ เจริญสมาธิ ภาวนา เพื่อรักษาจิตใจของตนไม่ให้ตกไปสู่ในโลกที่ชั่ว แม้ผู้เจริญภาวนาจะอยู่ท่ามกลาง พวกที่ถูกผีบ้าสิงใจ เหมือนอยู่ท่ามกลางฝูงผีซอมบี้ เราก็ต้องอยู่ให้ได้ อยู่ได้อย่างมีสติ มีองค์ภาวนาไว้ประจำใจ เป็นทางรอดทางหนึ่งเท่าที่พอจะทราบ

สุดท้ายนี้ ก็ขอให้ท่านทั้งหลายที่อ่านบทความนี้จบ ได้ระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย แล้วสวดบทพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ สัก 1 จบ เพื่อปลอบประโลมจิตวิญญาณของตนเอง ให้ได้สัมผัสถึงพุทธบารมี ธรรมบารมี สังฆบารมี ให้พอได้ชุ่มชื่นจิตใจ ให้ผีบ้าทั้งหลาย กระเด็นหายไปจากสังขารร่างกายจิตใจของเรา ขอบารมีครูบาอาจารย์ทุกๆพระองค์ โปรดช่วยคุ้มครองศิษย์ทั้งหลาย ให้รอดพ้นจากภยันตรายทั้งปวง ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็นด้วยเถิด