นิทานขี้โม้

อายุยืน ชีวิตอมตะตอนที่5 ในการฝึกสมาธิ ก็มีบางครั้งบางคราที่อยากไปรู้ไปเห็นเรื่องภายนอก ไปในจักรวาล มองกลับเข้ามาที่ระบบสุริยะจักรวาล อันมีดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง และการโครจรของดวงดาวทั้งน้อยใหญ่ กลุ่มสะเก็ดดาวที่ลอยฟุ้งไป ดวงดาวที่โคจรไปเรื่อยๆ ไม่ถูกดูดเข้าไปปะทะดวงอาทิตย์ และไม่ถูกผลักออกไปให้พ้นจากวงโคจร ดาวหางที่พุ่งไปในอีกทิศทางหนึ่งและหมุนวนไม่เป็นแนวเดียวกันกับวงโคจรของดาวเคราะห์ เป็นไปตามทฤษฏีแรงดึงดูดของนิวตัน และอธิบายการไม่ชนกันของดาวเคราะห์ด้วยแรงผลักและแรงดูดที่สมดุลกันตามกฎของควอนตัมฟิสิก จักรวาลที่กว้างใหญ่นี้คงจะกว้างใหญ่ที่สุดแล้วสำหรับวัยเด็กของผม เมื่อย้อนกลับมาดูอนุภาคที่เล็กที่สุด เมื่อครั้งที่พยายามจะค้นหาว่าอิเลคตรอนเคลื่อนที่อยู่รอบๆ นิวตรอนและโปรตอน โดยนิวตรอนมีประจุเป็นกลางหรือจะเรียกว่าไม่มีประจุแต่มีมวล ส่วนโปรตอนเป็นประจุบวกและอิเลคตรอนเป็นปะจุลบ เมื่อมองเข้าไปในอิเลคตรอนที่เคลื่อนที่รอบๆอยู่นั้นสภาพคล้ายกลุ่มหมอก โดยนักวิทยาศาสตร์มองว่ามีการเคลื่อนที่ใน 3 แนวแกน คือ  x,y,z ในแต่ละแนวแกนที่หมุนวนรอบตัวเองนั้น เรียกว่า ควากร์ หลวงปู่ดุลย์ ท่านไม่เล่า

อายุยืน เป็นอมตะ ตอนที่ 4 ส่วนตัวผมชอบอ่านนิยายกำลังภายในมาตั้งแต่เด็ก แต่มันก็เหมือนการอ่านการ์ตูน สนุกดี แต่ไม่เชื่อหรอกครับ แต่อีกใจนึกก็คิดว่า ไม่มีมูลหมาไม่ขี้ มันอาจจะมีเค้าโครงจากเรื่องจริง สักนิดนึงก็เป็นไปได้เหมือนกัน จนมาฟังเรื่องราวจากพี่คนนี้ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร การรับฟังไม่ได้เสียหาย การหลับหูหลับตาเถียงต่างหากล่ะ ที่เสียหายมากกว่า ผมฟังแล้วก็ซักถามไปด้วย ระหว่างเดินจากหน่วยงานราชการหนึ่งไปอีกหน่วยงานราชการหนึ่ง ซึ่งไกลกันประมาณกว่า 3 ป้ายรถเมล์ การเดินไปคุยไประยะทางขนาดนี้ผมก็เหนื่อยเหงื่อซึมเหมือนกัน แต่กับพี่คนนี้ดูไม่มีอาการเหนื่อย ไม่มีเหงื่อเปียกหลังเหมือนผม ทั้งๆที่พี่คนนี้สูบบุหรี่วันละ 2 ซอง ผมสงสัยพอสมควร ก็ต้องถามว่าทำไมดูพี่ไม่เหนื่อยเลยครับ พี่เขาบอกว่า ใช้วิธีดึงปราณจากด้านหน้าแล้วผลักออกไปทางด้านหลัง ทำให้เวลาเดินเหมือนไม่ได้ใช้แรงอะไร งงเหมือนกันนะครับ แต่ก็เอาเถอะ ถามต่อไปว่า แล้วพี่สูบบุหรี่วันละ 2 ซอง น่าจะมีผลกับทาร์ ( น้ำมันดิน ) ที่เกาะตามถุงลมปอด พี่เดินแบบนี้ก็น่าจะเหนื่อยกว่าคนปกติอย่างผมที่ไม่สูบบุหรี่นะ พี่คนน

อายุยืน เป็นอมตะ ตอนที่3                 นิทานขี้โม้นี่ก็โม้กันกระจัดกระจายทีเดียวเชียวนะครับ ท่านผู้อ่านก็อย่าได้ถือเอาเป็นจริงเป็นจัง เพราะผู้เล่าเป็นคนบ้าๆบอๆ เฮฮา สนุกสนาน จะเล่าลงยูทูปก็อายเสียงตัวเอง เท่าที่พิมพ์เอาไว้แบบนี้ เวลามาอ่านเองยังขำตัวเองอยู่เลยครับ แต่ก็จะบอกท่านทั้งหลายว่า การเจริญอิทธิบาท ๔ เป็นเหตุให้มีอายุยืนได้นั้น ข้อที่ ๑ ฉันทะ คือความพอใจในด้านอายุยืน ท่านจะเห็นว่า ผมนี่ก็ได้เริ่มต้นฉันทะ เอาไว้แล้วเหมือนกัน                 พี่ท่านหนึ่งเอาประสบการณ์ประหลาดมาเล่าให้ฟัง บอกว่าไม่ได้นอนหลับมา ๕ ปี ขนาดว่าโหนรถเมล์มาทำงานยืนหลับบนรถเมล์ก็ยังทำไม่ได้ เวลานอนหลับตอนกลางคืน ตามันไม่ยอมหลับ พอฝืนหลับตา ก็จะมีคล้ายๆแส้ มาฟาดใส่ที่ลำตัว สะดุ้งตื่นด้วยความเจ็บปวดทรมาน นอนตัวงอ บางวันยืนรดน้ำต้นไม้จะหลับก็มีแส้มาฟาดใส่ ถึงกับทรุดลงไปนั่งงอตัวอยู่กับพื้นพักใหญ่ๆ แส้ที่ว่านี้ไม่เหมือนแส้ทั่วไป เป็นลำแสงสว่าง ตวัดสะบัดได้ ถ้าฟาดลงที่ลำตัว จะเจ็บมาก หากจะว่าเป็นอุปาทานหรือเป็นอาการทางจิต(เป็นบ้าหรือเปล่า) ก็ปรากฏว่าพอถอดเสื้อออกดูมันเป็นรอยแดงแบบโดนฟาดด้วยแส้จริงๆ

อายุยืน เป็นอมตะ(ตอนที่2)                 พวกเราเดินทางกันไปถึงถ้ำภูกำพร้า เป็นเวลาบ่ายแก่ๆแล้ว ไปถึงก็เห็นพระภิกษุชราภาพ นั่งเอนๆอยู่บนแคร่ไม้ไผ่ ลูกศิษย์บอกว่าท่านพึ่งจะมาถึงก่อนหน้าพวกเราได้สัก 3 นาที จากการสังเกตหลวงปู่ท่านร่างเล็กๆ แข็งแรง ฟันแท้ๆใหม่มาก เหมือนฟันวัยรุ่น เล็บมือยังดูใหม่ มีชีวิตชีวา มากกว่าเล็บข้าพเจ้าเสียอีก แต่ว่าหนังเหี่ยวย่นไปหมดทั้งตัว เวลาหลวงปู่เอามือท้าวที่ศีรษะ หนังที่ศีรษะจะลู่ไปตามมือ ยับย่น แล้วพอหลวงปู่ปล่อยมือ หนังที่ยับย่นก็ไม่เด้งกลับมาที่เดิม ยังคงยับย่นอยู่แบบนั้นตามแรงมือ   ในคณะเราก็มีคนขอเข้าไปนวดหลวงปู่ นวดแข้งนวดขา หลวงปู่ท่านก็ไม่ว่าอะไร แล้วหลวงปู่ก็พูดออกมา แต่ว่าพวกเราฟังกันไม่ออก เพราะเป็นภาษาไทลื้อ พวกที่ไปเป็นคนอีสานก็ยังฟังไม่รู้เรื่อง ก็ได้ทำบุญกับหลวงปู่ สักพักก็กราบลากลับ เพราะต้องการให้หลวงปู่ได้พักผ่อน หลังจากกลับมาไม่นานก็ได้ข่าวจากหนังสือพิมพ์ว่าหลวงปู่มรณภาพแล้ว คณะเราก็แห่กันไปกราบสังขาร พอไปถึงก็พบหลวงปู่ยังนั่งรับแขกอยู่บนกุฏิ ไปกราบท่านและได้เหรียญจากหลวงปู่กันมาคนละเหรียญ เป็นอันว่าข่าวหลอก หรือยังไงนี่ก็ไม่แน่