นิทานขี้โม้

แขวนวัตถุมงคลแล้วอึดอัด แน่นอก           พี่ท่านนึงสงสัยว่าเกิดขึ้นจากอะไรแล้วจะต้องแก้ไขยังไง ทำไมตอนโน้นแขวนแล้วไม่เป็นไร ตอนนี้แขวนแล้วทำไมแน่นอก อึดอัด เรื่องแบบนี้ผมเคยเจอมาก่อน ไม่ใช่แค่อึดอัด บางทีก็มีความฮึกเหิม บ้าอำนาจ ใจร้อน หงุดหงิดง่าย บางคนเข้าใกล้ในรัศมี 1 วา รู้สึกได้เลยว่ามีพลังแผ่จากตัวเราไปกระแทกตัวเขาจนรู้สึกหวาดกลัวบ้าง ขนลุกบ้าง แบบนี้ก็มี           ผมเคยสัมผัสกับประสบการณ์แบบนี้จากที่เคยแขวนจตุคาม วัดพุทไธสวรรค์ ยุคแรกๆ กับยันต์ครู หลวงพ่อขัน วัดนกกระจาบ ความรู้สึกเมื่อแขวนขึ้นคอปุ๊บ คือเหมือนมีพลังพุ่งเข้ามาที่อกแล้วแรงทะลุออกหลัง จะคล้ายๆโดนฟันศอกเข้าที่อกแรงๆ แต่ก็มีพลังเพิ่มเติมเข้ามาที่ร่างกายด้วยเหมือนกัน ให้มีความฮึกเหิม บ้าพลังขึ้นมาทันที อาการแบบนี้เวลานั้นมีความรู้สึกว่าไม่น่าจะดีต่อเซลล์ต่างๆในร่างกายเป็นแน่แท้ แต่การจะสลายพลังก็ทำไม่เป็น จะประสานพลังก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง จะถามใครรึ ก็ไม่รู้ว่าจะไปถามใคร เดี๋ยวเขาจะหาว่าบ้าไปอีก ก็ต้องลองเข้าสมาธิดูว่าเป็นยังไง แล้วพอจะอาศัยกำลังสมาธิช่วยอะไรได้บ้าง           ตอนนั้นพอเข้าสมาธิปุ๊บก็เห็น

สะกดวิญญาน           คนที่เห็นแก่ตัวตายไปเป็นผีก็เป็นผีที่เห็นแก่ตัว เป็นเรื่องธรรมดา สันดานไม่อาจเปลี่ยนแปลงแก้ไขได้ง่ายๆ ปกติของคนทั่วๆไปแล้ว การตายตามอายุขัย ก็ไปเสวยผลกรรมตามที่เคยได้ทำมาไปเกิดเป็นสัตว์บ้าง คนบ้าง สัตว์นรกบ้าง หรือไปเกิดเป็นพรหม เป็นเทวดาบ้าง แต่สำหรับคนที่ตายโดยยังไม่หมดอายุขัย คนพวกนี้ยังไปเกิดในภพภูมิใดๆไม่ได้ จึงต้องกลายมาเป็นสัมภเวสีผีเร่ร่อน ผีเร่ร่อนส่วนมากก็ไม่ค่อยได้ทำบุญสร้างกุศลอะไรเอาไว้ พอตายไปจิตใจที่คิดไม่ดีอย่างไร เป็นผีก็ยังคงคิดไม่ดีอย่างนั้น เป็นต้นว่าหวงของ ใครมาแตะต้องของข้าฯ เอ็งต้องเจ็บป่วยตายสารพัดจะคิดจะแค้นเอา บ้างก็คิดจะเอาชีวิตคนใกล้ตัวไปอยู่ด้วย ผีพวกนี้มาอยู่ใกล้ๆก็สร้างความอึดอัดคับข้องใจได้ มาอยู่แล้วก็สร้างบรรยากาศแปลกๆให้กับบริเวณบ้านก็มี จนเป็นเหตุให้บางครั้งจำเป็นที่จะต้องสะกดวิญญานเอาไว้           วันลอยอังคาร ขณะที่กำลังทำพิธีอยู่นั้น ก็ปรากฎว่ามีวิญญานมายืนอยู่ข้างๆห่อผ้าที่ใส่กระดูกและเถ้าเตรียมสำหรับจะลอยลงทะเลที่ปากอ่าว เวลานั้นก็กำหนดจิต ขออาราธนาบารมีครูบาอาจารย์เป็นที่ตั้ง จากนั้นก็อาศัยกำลังจิต บีบบังคับย่อส